De zon scheen binnen in de zaal Daniel Bollengier in Oost-Cappel op 21 mei. 

Voor de derde keer dit jaar mochten we een groepje buren zonder grenzen ontvangen. Ze spraken zonder uitzondering minstens twee talen, Frans, Vlaams, West-Vlaams, Frans-Vlaams… een mengelmoes waarin we elkaar des te beter begrepen. Taal was dan ook het hoofdonderwerp van de avond, met veel aandacht en respect voor ieders goesting om te babbelen. 

We kregen ook heel wat leuke suggesties, want actieve burgers waren het wel. Weet je waar buren zonder grenzen elkaar ontmoeten? Op het Karyole Fest in Hondschoote, op de nieuwsjaarsreceptie van Abele, op die van Boeschepe, of die van Oost-Cappel, of die van Alveringem, op de bus tussen Poperinge en Hazebrouck, of die tussen Ieper en Bailleul. Op de derde zaterdag van de maand in Oost-Cappel tijdens de 'causeriën' om een potje Vlaams te spreken. Op het 'droomplein' in Abele, bij de Andries Stevens kring, op de Foire Agricole in Steenvoorde of tijdens een gidsbeurt in het Nederlands in Musée Marguerite Yourcenar.

Zonder moeite gingen dromen over gerechten als potjesvlees, koetong en ingewanden over de tongen, prees men de gemoedelijke sfeer in de café's van Godewaersvelde, Teteghem of Café des Orgues in Herzeele. 

En we noteerden ook een paar filosofische uitspraken als: 'ik woon in mijn taal', 'ik ben Frans, maar in mijn hart ben ik Vlaams', ‘ik voel geen grens in de Westhoek’ en "Hoe kun je weten wie je bent, als je niet weet waar je vandaan komt?"